-
1 urobić
* * *pf.-ób zob. urabiać.pf.1. zob. urabiać się.2. pot. (= napracować się) work one's hands to the bone, work very hard.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urobić
-
2 ur|obić
pf — ur|abiać impf Ⅰ vt 1. książk. (ukształtować) urobić masę betonową to mix concrete- urabiać glinę to work clay2. pot. (wpłynąć, zmienić) to mould GB, to mold US; (pozyskać, przekonać) to win [sb] over- urabiać czyjś charakter to mould sb’s character- urobić kogoś na swoją modłę to mould sb in one’s own image- urabiać kogoś dla jakiejś sprawy to win sb over to a cause- urabiać opinię społeczną to mould/win over public opinion3. Górn. (oddzielić, oderwać) to hew Ⅱ urobić się — urabiać się 1. książk. (być kształtowanym) to form, to be moulded GB, to be molded US- charakter syna urobił się pod wpływem dziadka the son’s character was formed under his grandfather’s influence2. pot. (zmęczyć się) to knock oneself out pot., to wear oneself to a frazzle pot.■ urobić sobie ręce (po łokcie) pot. to work one’s fingers to the boneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ur|obić
-
3 urabiać
impf ⇒ urobić* * *( ciasto) to knead; (glinę, osobę, opinię publiczną) to mould (BRIT), to mold (US)* * *ipf.1. (= formować) mold, shape, form; urabiać ciasto knead dough.2. przen. urabiać kogoś/czyjś charakter mold sb/sb's character; urabiać opinię publiczną mold public opinion.3. urabiać sobie ręce po łokcie work one's hands to the bone.4. górn. mine; ( rudy) stope.ipf.(= kształtować się)1. be molded.2. pot. be done in.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urabiać
См. также в других словарях:
urobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}urabiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urabiać się – urobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podlegać urabianiu, oddziaływaniu zmieniającemu kształt, formę, strukturę, charakter czegoś; kształtować się, formować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego poczucie wyższości urabiało… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urobić — dk VIa, urobićbię, urobićbisz, urób, urobićbił, urobićbiony urabiać ndk I, urobićam, urobićasz, urobićają, urobićaj, urobićał, urobićany 1. «nadać czemuś określoną formę, postać, określony kształt; uformować, ukształtować» Urobić masę betonową.… … Słownik języka polskiego
urobić sobie ręce po łokcie — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyniszczyć się pracą, zrujnować sobie zdrowie pracą ponad siły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urobił sobie ręce po łokcie na gospodarce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urobić — pot. Urobić (sobie) ręce (po łokcie) «pracując ciężko, intensywnie, ponad siły, zniszczyć swoje zdrowie; zapracować się»: (...) w tych ciężkich czasach dobrze by mieć niewolnicę, gotową dla ciebie urobić ręce po łokcie. J. Stawiński, Piszczyk.… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
urabiać — pot. Urobić (sobie) ręce (po łokcie) «pracując ciężko, intensywnie, ponad siły, zniszczyć swoje zdrowie; zapracować się»: (...) w tych ciężkich czasach dobrze by mieć niewolnicę, gotową dla ciebie urobić ręce po łokcie. J. Stawiński, Piszczyk.… … Słownik frazeologiczny
łokieć — Rozpychać się łokciami zob. rozpychać się. Urobić (sobie) ręce po łokcie zob. urobić … Słownik frazeologiczny
urabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urabiaćam, urabiaća, urabiaćają, urabiaćany {{/stl 8}}– urobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, urabiaćbię, urabiaćbi, urób, urabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny